Tijdens de show van 1999 had ik deze pet uiteraard weer vol trots op, toen ik met Art Lembke (een jurylid uit Amerika) in gesprek raakte. Hij gaf me met een plechtig gezicht, bijna ceremonieel, een pin van hun eigen show. Tijdens de daarop volgende dagen viel het me op dat er ook enkele Engelse hobbyisten rondliepen met een vest vol met pins. Zij degradeerden mijn trotse hoofddeksel in één klap tot een miezerig beginnerspetje. Mijn interesse was echter nu pas echt gewekt. Ik stond op het punt om me in een nieuwe verslaving te verslingeren: het verzamelen van Koipins.
Laat ik eerst nog wat dieper ingaan op het fenomeen Koipins. Wat zijn nu eigenlijk Koipins en wat voor een doel hebben ze? Om dit verder uit te leggen zal ik eerst een opsomming geven van de soorten pins die er in de Koiwereld te vinden zijn.
Vereniging, sectie of society pins
Dit zijn pins die als voornaamste doel hebben om te laten zien bij welke club je hoort. Anderen kunnen, zonder het te vragen zien met wat voor iemand ze van doen hebben. Zo draag je ook je trots uit dat je bij die club hoort. Contacten leggen is hierdoor ook een stuk makkelijker, vooral in het buitenland. Vaak laat men in een verenigingspin naast een Koi ook nog iets specifieks van de club terugkomen. Zo heeft bijvoorbeeld de Londense sectie van de BKKS de Big Ben op de pin staan. Op het Europese vasteland zijn er niet veel verenigingspins te vinden. Buiten de twee verenigingspins (nieuwe en oude) van de Nishikigoi Vereniging Nederland en de twee van respectievelijk de Belgische en de Duitse vereniging bestaan er geen. Europese verenigingspins zijn hiermee een schaars artikel. Dat wil dus zeggen: buiten Engeland! In Engeland heeft de BKKS als de overkoepelende vereniging, uiteraard een clubpin. Er zijn daarnaast nog ongeveer 32 secties van de BKKS die bijna allemaal een eigen clubpin hebben. Sommigen zelfs meerdere. Daarnaast zijn er in landen zoals Amerika, Taiwan en Zuid Afrika ook nog verschillende clubs die hun eigen clubpin hebben.
Koishows en Seminars
Bijna elke vereniging of sectie houdt regelmatig een Koishow. In Amerika is het gebruikelijk om daarnaast nog één- of meerdaagse seminars te organiseren. Voor de deelnemers of bezoekers aan deze activiteiten is het leuk om achteraf een aandenken te hebben. De Nishikigoi Vereniging Nederland is in 1996 begonnen met het uitgeven van een showpin. Dat bleek meteen een zeer gewild item. De daarop volgende jaren kenden daarom iedere keer weer een nieuwe showpin. Zo komt het dat er inmiddels al weer 8 verschillende zijn. In Engeland zijn ze wat terughoudender met showpins. Hier zijn maar een paar secties die showpins uitgeven. Amerika spant daarentegen de showpin kroon. Daar geeft bijna elke zichzelf respecterende Koiclub bij elke show een Koipin uit. Showpins zijn er dan ook heel veel. De oudste showpin stamt uit 1985. Deze pin werd uitgegeven door de Ventura County Koi club en was de start van een hele serie waarin alle variëteiten aan bod kwamen. Andere clubs volgden al snel dit voorbeeld. De Ventura is inmiddels aan zijn tweede serie bezig. Ook andere verenigingen geven series uit. Onder andere de BKKS, de KSA (Koi Society of Australia) en nog vele anderen zijn bezig met de uitgifte van series met op elke pin een andere variëteit. De MAKC, de overkoepelende vereniging in Amerika geeft ook elk jaar ter gelegenheid van hun seminar een pin uit. Hiermee zijn ze begonnen in het jaar 1990 in San Diego. Inmiddels zijn we dus al weer 13 pins verder. Het leuke aan deze serie is dat ze niet alleen een ander ontwerp hebben, maar dat ook de vorm verschilt. Het is logisch dat dit soort pins het meest voorkomt. Hier zit ook de sterkste groei, want elk jaar wordt er wel weer een nieuwe show of seminar georganiseerd
Handel- en sierpins
Deze kleinste groep Koipins bestaat uit de pins die handelaren soms laten maken. Zo is er bijvoorbeeld een pin van een Koifarm uit China. Maar ook de pins van Nishikoi Koivoer en het blad Nishikigoi International, zijn voorbeelden uit deze groep. Uiteraard horen hier ook de ‘I Love Koi’ pins en zelfgemaakte pins (vooral uit Engeland) bij.
Om u een idee te geven van het aantal pins dat tot nu is uitgegeven, enkele getallen. De grootste verzameling ter wereld is in bezit van de Amerikaan Norman Call. Hij heeft ongeveer 520 verschillende pins. De runner up, de Engelsman Bernie Woollands, heeft er 450. Als 3e grootste, mag ik mijn eigen verzameling presenteren met net over de 400 pins. Die passen dus niet meer op mijn pet. Ik zou trouwens aardig topzwaar worden. Als je bedenkt dat Norman dolgraag enkele pins van mij zou willen hebben omdat hij die zelf nog niet heeft, kun je een schatting maken van de ultieme Koipin verzameling. Ik denk dat die zo’n 550 pins zou kunnen bevatten. Een aantal dat elk jaar nog toeneemt.
U zult zich waarschijnlijk wel afvragen wat iemand in vredesnaam bezielt om dergelijke snuisterijen te gaan verzamelen. Zelf vroeg ik me namelijk ook altijd al af wat mensen er toe bracht om pennen of postzegels te verzamelen. Het is bijna niet uit te leggen. Persoonlijk zie ik elke pin als een klein kunstwerkje. Als je ze één voor één goed bekijkt, kan men pas zien hoeveel werk een dergelijke versiering moet hebben gekost. Maar dat is het niet alleen. De lol zit gewoonweg in het contact met andere mensen dat door het verzamelen ontstaat. Mede dankzij het internet, heb ik momenteel overal ter wereld vrienden die net als ik pins sparen. Hun belangrijkste eigenschap is vanzelfsprekend dat ze ook nog eens gek zijn op de Keizer van de vijver. Via deze vrienden heb ik heel wat over Koi geleerd.
Mocht u interesse hebben in Koipins en wilt u ze ook eens in “levende” lijve zien, kom dan tijdens de komende Nederlandse Koi Dagen eens naar de verenigingsstand van de Nishikigoi Vereniging Nederland. Momenteel zijn alle pins vanaf 1997 nog voorradig. Ook zullen er vast wel weer enkele gekke Engelse hobbyisten rondzeulen met zo’n loodzwaar vest vol met pins ofwel, zoals zij zelf eigenwijs zullen zeggen: badges
Toën Feyen
Voorzitter Nishikigoi Vereniging Nederland
IMPORTANT NOTICE
COPYRIGHT IN ALL ARTICLES PUBLISHED ON THIS WEBSITE VESTS IN THE AUTHOR OF EACH ARTICLE. NO ARTICLE ON THIS WEBSITE MAY BE REPRODUCED IN WHOLE OR PART WITHOUT THE WRITTEN PERMISSION OF THE AUTHOR.